İbn Bəzzaz
Ərdəbilinin “Səfvət-üs-Səfa“ və Xasəddin Səlabsərayinin “Məqalət- i Seyyid Niki“
əsərlərində Talış orta əsr coğrafiyası.
Talış
diyarı Azərbaycanımızın canlı tarix muzeyidir. Zəngin keçmişi ilə fərqlənən bu
diyar həmişə tarixçilərin, səyyahların marağına səbəb olub. Talış diyarının
tarixi və etnoqrafiyası müxtəlif dövrlərdə bir çox tarixçilər və tədqiqatçılar
tərəfindən tədqiq olunmuşdur. Amma yenə də talış xalqının tarixinin tədqiqatında
bir çox araşdırılmamış və sirli səhifələr qalmaqdadır.
Talış
diyarının tarixi ilə yanaşı həm də coğrafiyası çox böyük maraq doğurur. Çox az
tədqiq olunan bölümdür. Baxmiyaraq ki , bu mövzüda istənilən qədər mənbə tapmaq
olur. Səyyahların , səlnaməçilərin, tarixçilərin yazdığı əsərlərdən Talış
coğrafiyasına aid xeyli məlumat vardır. Biz öz növbəmizdə, Talış coğrafiyasına
aid bir necə dəyərli əsərləri tədqiq etmişik. Bu yazıda Talış orta əsr
coğrafiyasına aid zəngin məlumatları ilə bol olan iki əsəri nəzərdən keçirərik.
Birinci
əsər :
“Səvfət-üs-səfa”
əsəri Səfəvi xanədanının əcdadlarından biri, XII-XIV əsrdə yaşamış sufi şeyxi,
Şeyx Zahid Gilaninin müridi, Şah İsmayılın 5-ci babası, Səfəviyyə təriqətinin
banisi Şeyx Səfiəddin İshaq Ərdəbilinin həyatı ilə bağlı rəvayətlərə həsr
olunmuş iri həcmli əsərdir.
Əsər
və onun müəllifi haqqında. “Səvfət-üs-səfa”
və ya “Əssəs ül-məvahib sünniyyə fi mənaqib əs-səfəviyyə” əsəri İbn Bəzzaz adı
ilə məşhur dərviş Təvəkküli bin İsmayıl bin Hacı Ərdəbili tərəfindən
yazılmışdır. Əsərin müəllifi İbn Bəzzaz Ərdəbili Şeyx Səfiəddin Ərdəbilinin
oğlu Şeyx Sədrəddin Musanın müasiri olmuşdur. O, bu kitabı uzun müddət ərzində
yazmış və 759 h.q. (miladi 1357) ildə bitirmişdir. Əsərin müəllifi haqqında çox
az məlumat vardır. Onun Ərdəbilli olması və əsəri Şeyx Sədrəddinin tövsiyəsi ilə
yazdığı məlumdur.
“Səfvət-üs-səfa” əsərinin nüsxələri haqqında məlumatlara
baxaq. Kitabın ilk nüsxələri günümüzə gəlib çatmamışdır. Əsərin hazırda əldə
olan ən qədim nüsxəsi İstanbulda Aya Sofiya kitabxanasında saxlanılan və
yazılma tarixi h.q. 896 ilə aid nüsxədir. Əsərin sonrakı nüsxələri Səfəvi şeyxlərinin
əmri ilə müxtəlif təhriflərə məruz qalmışdır. Bu təhriflər ilk növbədə Səfəvi nəslinə
saxta seyidlik sənədinin düzəldilməsi və Şeyx Səfiəddinin sünni məzhəbinə aid
olması haqqındakı məlumatların çıxarılması ilə əlaqədardır. Belə təhriflərdən
birinin müəllifi, Şah Təhmasibin əmri ilə bu işi görən Mir Əbülfəth Hüseyni əsəri
“təshih etmək” əmrinin səbəbini müəllifin
(İbn Bəzzazın) sünni təriqətinə mənsub olması ilə əsaslandırır. Şah İsmayıl və
onun xələfləri təhriflərin izini gizlətmək üçün əsərin bütün qədim nüsxələrinn
yox etməyə çalışsalar da, əsərin bir neçə nüsxəsi, o cümlədən Aya Sofiya nüsxəsi
daha az təhriflərlə günümüzə gəlib çatmışdır. Həmin nüsxə görkəmli İran alimi
Qulamrza Təbatəbai Məcd tərəfindən əsas götürülərək digər nüsxələri də nəzərə
almaq şərti ilə 1994-cü ildə Təbrizdə nəşr edilmişdir.
Bu əsərdə
orta əsr Talışına aid qiymətli coğrafi, tarixi və etnoqrafik məlumatlar vardır.
Bunlara bir çox yer adları, Şeyx Səfiəddinin dövründə İranda və Talışda
hökmranlıq edən şəxslər, eləcə də bəzi linqvistik və etnoqrafik məlumatlar
aiddir.
İkinci
əsər :
“Məqalat-i
Seyyid Niki” əsəri Xasəddin Səlabsərayi
tərəfindən 58 səhifədə nəstəliq xətti ilə yazılmış və İranda aylıq “Talış” dərgisinin
redaktoru Şəhram Azmudənin səyləri nəticəsində çap edilmişdir. Əsərdə hazırda məzarları
Azərbaycan respublikasının ərazisində ziyarətgah sayılan orta əsr sufi şeyxləri
Seyid Cəmaləddin, Şeyx Zahid, Baba Gil , Piri Ərəb və digərləri haqqında məlumatlar
vardır. Əsərin müəllifliyi Molla Xasəddin Səlabsərayi Navi Talışiyə aid edilir.
Molla Xasəddin Səlabsərayi İran Talışında Əsalım nahiyəsinin Nav məntəqəsinin əhalisindəndir.
Doğulduğu və yaşadığı yer Səlabsəra (indiki Səvləse) kəndidir. Yaylaq yeri Təkərəvuni kəndi olmuşdur. Övladlarının dediyinə görə, tam adı Sufi Məhyəddin bin Sufi Mədəd bin
Sufi Əlixan (Əlxan) bin Sufi Mədəd bin Sufi Mehdixan bin Mirzəxan bin Mirzəcandır.
Əsərlərindən birində hicri qəməri 1180-ci il göstərilir. Lakin bu əsəri h.q.
1234-cü ildə tamamlamışdır. Səvləse kəndində vəfat etmiş və Çaləzəmi adlı yerdə
dəfn edilmişdir.
Talış
coğrafiyasına aid məlumat toplayan Müşfiq Kərimov bildirir ki bəzi faktlar əsərin
ilk müəllifinin Xasəddin Səlabsərayi olmasını şübhəyə almağa əsas verir.
Əvvəla,
mərhum Behruz Nemətullahinin Astaranın tarixinə aid yazdığı “Tarix-e camee-ye
Astara və hokkam-e Nəmin” (fars dilində) kitabında eyni rəvayətlər cüzi fərqlərlə
(Minabadi tərəfindən yazılmış) “Kəramət əl-arifin” kitabı kimi sitat gətirilir.
Həmin nüsxədə Molla Xasəddinin müəllifliyi qeyd olunmur. Düzdur, həmin əsər əlimizdə
deyil, ona görə, yekdilli fikir söyləyə bilmərik ki, hansı əsər daha əvvəl
yazılıb.
İkincisi,
əsərin dili orta əsr mənbələrinə daha yaxındır və XVIII-XIX əsrə görə daha
arxaik görünür. Bundan əlavə, müəllifin bir çox yer adlarında verdiyi xətalar
da onun öz yazdıqları haqqında tam məlumatlı olmasını şübhə altına alır. Bütün
bunlar yəqin ki, gələcək araşdırmalardan sonra aydınlaşa bilər. Qeyd etmək
vacibdir ki, əsər Molla Xasəddinin əli ilə bizə gəlib çıxmış və ona görə onun
xidməti əvəzsizdir. Ona görə hazırda əsər Molla Xasəddin Səlabsərayinin müəllifliyi
altında nəşr edilir.
Beləliklə, “Səfvat-üs-Səfa“ və “Məqalət-i
Seyyid Niki“ əsərlərində adı çəkilən Talışa aid və ya ona qonşu olan yerlərə
aid qısa məlumat : ( Əlavə olaraq Talışda yaşayan Şeyx, Seyyid, Baba, Pirlərin
adı ) .
1.
İsfəhbod Gilanı-“Səfvət-üs-Səfa“ əsərində Şeyx Səfiəddinin mürşid axtarışında
olarkən ona Şeyx Zahidin yeri belə nişan
verilir: “Əmir Abdullah dedi: - Şeyx Zahidin yeri İsfəhbod Gilanındadır... O,
Gilan ki, sizin vilayətə (Ərdəbilə) yaxındır. Onun xəlvəti dəniz kənarında, şərqdən
açıqdır, günəş tülu edərkən şüası ora düşür...”. İsfəhbod Gilanının və onun
hakimi Məlik Əhmədin adı (bəzi yerlərdə Potşo Əhməd -Padişah olaraq keçir) “Səfvət-üs-səfada”
dəfələrlə çəkilir.
İsfəhbod
əyaləti Şimali Talışda orta əsrlərdə
geniş tarixi vilayət olmuş və Talışın Azərbaycan Respublikasında olan hissəsinin
əksəriyyətini, İran Astarasının ətrafını və indiki Ərdəbil ostanının Gilana
yaxın hissəsini əhatə etmişdir. İsfəhbod hakiminin (padşahının) oturduğu yer
hazırda Astara rayonunun İranla sərhəd zonasında qalan Şindan qalası olmuşdur.
Mənbələrdə bu yerin adı İsfəhbod, Sepəhbod, Sipibod kimi qeyd olunmuşdur. Orta əsr
mənbələrindən biri, Tarix-e Olcaytu” kitabının müəllifi Əbülqasim Kaşani
Gilanın ərazisini təsvir edərkən qeyd edir: “...Rudsərdən Şindana, yəni
Sepahbod məmləkətinin padşahının məqamına qədər ki, oranın eni və uzunluğu iki
günlük yoldur. ...bu tərəfdə Muqan Gilana sərhəddir... Sepahbod məmləkəti və
vilayətində ki, oranı Gilan əhlinin adəti ilə Siyah Gilan adlandırırlar.”
Həmdullah
Qəzvininin “Nüzhət əl-qülub” əsərində Cilan (Gilan) ərazisi təsvir edilərkən
İsfəhboddan dördüncü iqlimdə yerləşən, orta ölçülü, çoxlu nahiyəyə və yüzə
yaxın kəndə malik şəhər (vilayət) kimi söz açılır.
“Məqalat-i
Seyyid Niki” əsərində isə İsfəhbod hakimləri Astara padşahı kimi təqdim
olunur, lakin oturduğu yer Şindan, titulu isə Əspar, yaxud Əsbar (şimal
dialektində “aspo”) kimi qeyd olunur (Əsbar Məhəmməd, Əsbar Salar və s.). Bəlkədə
Sıvo kişi şəxs adları məhz burdandır. Məsələn : Xansıvo ( Xansuvar ), Şahsıvo (
Şahsuvar ), Əğəsıvo ( Ağasuvar ) və s.
2.
Xanbili -“Xanboli Gilanda nahiyədir ki, orada Hilyəkəran və Siyavərrud kəndləri
yerləşir”. Xanbili Şimali Talışın ən qədim məntəqələrindən biridir. Adı ilk dəfə
X əsrə aid farsdilli anonim “Hüdud əl-aləm” əlyazmasında (“Xanbli” kimi) çəkilir.
“Məqalat-i Seyyid Niki” əsərində adı Xanbili və ya Xunbili şəklində qeyd
olunur. Hazırda Lənkəran rayonununda Xolmili adında kənd vardır. “Səfvət-üs-səfada”
qeyd edildiyi kimi, dənizə yaxın olduğuna və yaxınlığında Siyavər kəndinin indi
də mövcud olduğuna görə, heç şübhəsiz, söhbət Xolmilidən gedir. Amma bununla
yanaşı Xımbəloni (Xanbulan) kəndidə mövcüddür. Lakin o kənd dənizə biraz
uzaqdır.Bəlkədə Xımbəlon adı mahal olaraq keçib Xolmili isə sadəcə bir kənd
olub. Talış xanlığının inzibati ərazisinə əsasən Xanbili mahalı Siyavar, Aşağı
Nüvədi, Şıxəkəran, Xolmili və s. dəniz kənarı kəndlər daxil olub. Demək
Xanbilinin elə Xolmili olması daha ağıla batandır...
Ardı
növbəti sayımızda..
Rəzzaq
Xansıvo,
Tarixçi-tədqiqatçı,
Qızıl qələm
mükafatı laureatı.
“ALƏM” N:1
(1) 2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder